مأمور به مطلق (زمان)مأمورٌبه مطلق ( زمان )، مأمورٌ به غیر مشروط به انجام در زمان خاص می‌باشد. ۱ - تعریفمأمورٌبه مطلق (زمان)، مأمورٌبه‌ای است که نسبت به زمان اطلاق دارد. ۲ - مصادیقزمان، گاهی به صورت ظرف و گاهی به صورت قید در مأموربه لحاظ می‌شود. در جایی که به صورت ظرف لحاظ می شود، تقیید آن از نظر عقلی لغو است، زیرا انجام هر فعلی به زمان نیاز دارد و این امری بدیهی در زمانیات است. در جایی که زمان به صورت قید لحاظ می‌گردد، گاهی مأمورٌبه نسبت به آن مطلق است که آن را مأمورٌبه مطلق می‌گویند؛ یعنی در مأمورٌبه، از نظر شرعی وقت مخصوصی اعتبار نشده است، مانند:قضای نمازهای فوت شده؛ و گاهی مأمورٌبه نسبت به آن مقید است که آن را مأمورٌبه موقت می‌گویند. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۸، برگرفته از مقاله «مأموربه مطلق»۶۷۸. رده‌های این صفحه : مأمور به
|